نیلوفرآبی

 
بر شاه خوبرویان واجب وفا نباشد 
ای زردروی عاشق تو صبر کن وفا کن
دردی است غیر مردن آن را دوا نباشد 
پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن

به نام خدا

 
با نام ضامن آهو شروع می کنم به امید آرزوئی خوش چون او را بعد از سالها در جوار تو یافتم هنوز نگاهت را حس می کنم که به من لبخند زدی وقتی ناباورانه تو را نگریستم و گفتی :آری! حالا وقتش است برای او می نویسم تا روزی که مرا به آغوشش مهمان کند